یادخالق می کنیم درقرارواضطرار

گاه باشداختیارگاه درسختی کار

بردعادستی بلندخواهی ازایزدمدد

مرتبت ها دارد آن این کنی یاآن شود

روبه سویش می کنیم درصلاتی آشکار

گاه شوری می کندگاه باشدکارزار

هردوازدل خیزدویک سواردیگرندار

دردعاخوانی خدااستجابت گوش دار

آن بخواه تاآن شوی بازبان وغیرآن

باعمل داردثمرکن شتابی بهرآن

گویدم خالق شتابی شداذان

روبه مسجدمسجدی شوفوق آن

هم قریب است ومجیب گربخواهی رشدازاو

قدسیان شودرتلاش بابصیرت سوی او

گویدسخن بامصطفی یامستقیم یادرحجاب

یابارسولی ازخودش چون جبرییل اندرحساب

اکثربه جبریل است خطاب اینگونه ایجادی به وحی

گمره نشداندررهش آنچه ازاوگویدبه وحی

بگرفته ازجبریل حق نزدیکترتاقاب وقوسش درعمل

اودیده است یک واسطه بااونگردیددرجدل

قرآن زقول حق رسدذی قوه وذومره اش

باشدمطاع وهم امین بااقتداری کرده اش

اوراننامش شدبه جن اودیده درافق مبین

بخلی ندارداوبه غیب گویدهمانی بین وبین

قرآن نزولی ازخدابازازسوی روح الامین

برقلب پیغمبرمابایک زبان عربی گرددمبین

آورده جبریل زمان بااذن حقآن رابیان

شیطان بدوعاجزشودباشدولی یارعیان

برقلب اونازل شده گفته بدینسان توبگو

اول عشیره اقربین دوم به قوم خودبگو

سوم به انذاری بکن ام القری وحوله

چهارم به انذارعالمین بامن بلغ درسوی او

شعرش ندادیم یادما شایسته نیست اوراجفا

بارحمه للعالمین انذاروابلاغش وفا

ابلاغ کن باخشیتی ازاووازغیرش نترس

برتوبلاغی آشکارآنگونه گوبرعبدوبس

تعجیل درگفته نکن تامن بگویم آشکار

جمعش به فرمان من است تابع بشودرپای کار

لفظش زمن معنازمن آخربیانش هم زمن

درخطنوشتن بینواایمان توباشدزمن

درخلقت ارض وسماهم درزبان براونسب

قرآن زبانی عربی اول زبان باشدعرب

نازل شده دریک زمان بوده زبان خلق عرب

ای قدسیان کمتربگوهرچه بخواهی زاوطلب

قران کتابی آشنامحورخداباشدخدا

بااوکنی ارزش بپابی اوشوی خودهم جدا

انسان زپایین بادعاباشدنزولش ازخدا

داردخدانام زیادهرنام اوباشدعطا

ماباخداییم درتماس یابازبان یاغیرآن

گاه گویداوسخن گاهی زماباشدنهان

دروروددین بکن تحقیق ورودرآن تمام

خاص وعامی این چنین اذنی درآن بانام تام

من نبودم شدسبب بعدهم باشم ببود

این رسالت هابجا مانده است تامرزعود

می کندفرمان روایی بهرمن هرکس که بود

گرکنی عدلش بپاگفته کرمنابه سود

شعبه شعبه کرده ام مردم کنم بهرش شناخت

تاکدامی ازشماعامل شود احسن بتاخت

علم چون آمدبدست ایمان بدست

مومن است برعلم خود آورده دست

باشم به مهرش مبتلاکی می شوم ازاوجدا

نعمت عیان کرده تمام باپیروی باشم بقا

داردهدایت دربرش هم تعقلون باشدبجا

هرنکته اش درسیرشدباشدبجاقولی طلا

درشریعت اوببین حدوحدودش آشکار

می کندعدلی بپابرجهانی ماندگار

الاای قدسیان برچین کلامت 

که آمدآخرومانده پیامت

ظلم باشدازخودت ازاوندان

زن تعلقها کنارتاشوی دراوعیان

سوخت وسازش دردرون است وکمال

گربهشت آری بدست وسعتش هم برمآل

آنکه انفاقش بدل تنگی وسختی فشل

آنکه باشدمحسنی دیده اش همپای دل

دل ازاوشیرین شودمزه اش هم پایدار

پاک می گرددچنین عامل است وپرشمار

گرشوی کشته چنین می بردصاحب برش

چونکه حیی درزمان آن بشو تا اوخرش

چونکه کردی مشورت باتوکل کن عمل 

زنده آن باشد که درهستیش داردعمل

قدسیان غوری بکن دروجودت بارها

تابری سودش بجان نورگرددنارها

هرچه درجایش قرارعدل است بپا

آنچه دربیجای خود ظلم است بجا

خدایاپاک کن آگاه نبودم

بپوشان زشت هایم به سودم

خدایاآبرویم حفظ کن روزجزایت

بدانم ازدعانایدعمل الاوفایت

دعاباشدزبان حال زارم

نباشدبرقراردرحال کامم

بگفتی میدهم پاداش بازم

کنی خودرارهاآنش نیازم

هرآنچه کرده محصورت جداکن

به سیلی می شود یانرم آن کن

ثواب ایجادگرددازعملها

نتیجه خیروشرگرددثمرها

براه حق گذاری پای خودرا

بهایش دادهای اینجاوآنجا

اگرپشتت کنی اهل جهان را

اگربارخداست گردی کجارا

اگرعالم کنی تسخیربی حق 

نیایدذره اش کامت همه لق

بهشت ودوزخم راخودبسازم

خودت آزادکردی چون بسازم

نشایدیک گله ازخالق خود

چوخودکردی خطاچسبد همان خود

کجایی قدسیان فریادکردی

رحیم است وکریم این است مردی