دیده ای شب رابه روزاندرشده 

وان دگرروزم به شب بسترشده 

روزهااندرتلاش وجست وخیز 

شب بودآرامشی دراین ستیز 

روزوشب دنبال هم گرددروان 

تابگیری قوت نان وقوت جان

گربگیری شب نشان ظلمت ونابخردی 

روزباشددرجلاوبخردی 

اندک اندک می شود تبدیل هم 

هم شودنابخردی دربخردم 

کفرودین هم اینچنین باشدیقین 

تاشوی توحامی واضداددین 

هرکدامش راگزینی نیت ازجانت بود 

تاشودمرده یقینی زنده درجانت شود

گاه می میرددلت اززندگی 

گاه گرددزنده ازدل مردگی 

می دهدرزقت بجا وبی حساب 

گرکه افتی دررهش گیری ثواب 

مالک ملکت بودتوتی ملکت شود

من یشاازاوبود خیزراه ازتوشود 

هرچه داده گیردش باشدبه حق

توتی وتنزع شود نادی حق 

عزتت باشدبجا گرشوداورهنما 

گرکه توبالی به خود می شوی اندرعزا 

عزت وذلت ازاوست 

اوقدیر است کوی دوست 

قدسیان کردی نواازدل برون 

روبسوی اوبنه گردی چواون

عاشقی رادیده ام دردش شده 

عشق سوزان دردشه باغم شده 

گویدش درمان ندارددرداو 

بینم اورانحله اش باشدچه سو 

ها،دردعشقت خالق یکتابود 

روبسوی اوکنی عالی بود 

چونکه گیری سوی اوتاب وقرار 

اوکنددرمان دردت برقرار

دیده ای راهی بودبی انتها 

کنده ای چاهی زنی درآن صدا 

دردبی درمان نباشددرداو 

اوکنددرمان به کمترگفتگو

روبسویش آروروتاانتها

غصه ات باشدزچی غمدیده ،ها

قدسیان این راه باشدبرقرار 

کن اشاره سویت آیددرکرار

فکرباطل کی ترایاری کند

اوزندآتش بدل فانی کند

کرده ای دردل امیدی نابجا

گاه ازمال وگاه فرزندرا

هردوهم باهم شوندقادرنیند

درنیازت باتوان ازحق کنند 

گاه امیدواهیت آتش زنه است

می زنندآتش بدل دلداریت 

نیت ناپاک نباشد یارتو

یارگیرآنرا که آیدسوی تو

قدسیان دنبال چی گشتی روان 

فکرسالم هم کندشادوجوان 

گفته اندمردان بود قوام زن

بردلیلش  کن توچه آن پسند

فضل داده بعض بربعضی روا

چون کنندانفاق ازاموال چوقند

پس برآنان صالحندوقانتات 

حافظات غیب باشند این پسند

چونکه خوف آیدزنان راازنشوز 

اولین شرطش به وعظش کن کمند

دومش دوری بکن دررختخواب 

بعدازآن درضرب کن این پای بند

چیست ضرب زن به هوش 

بعض گویندضرب مسواکش ببند

کی کندنهیش ازآن شورنشوز

شایدم قطعش کنی اینست کمند 

چون شوی هم جفت هم همراه شو 

بانشوززن شود مرگی به بند

ضرب راباشدجوازی درنشوز

غیرآن راراه نیست اینهم یه پند

چون به طاعت آمدنداغوامکن 

راههای قبل رابراوببند

چون خدای توعلیم است وکبیر

قدسیان توراه رااینگونه بند

شیعه داردهم تواضع هم خشوع

هم امانتداروهم ذکررکوع

ذکرباشددرعمل نهی داردازخطا

آمرمعروف باشی ودرصوم وصلاه

عهدداردهم مراعاتی کندایتام را

هم فقیران ومساکین مستمنددرکام را

آنکه داردتقوی حق هم اطاعت درعمل

عاقبت داردثمرخیرداردازامل

آنکه گویدمن محبم درعمل ناردجواب

نیست بین خلق وحق درقرابه جزثواب

راه نزدیک خداباشدبه تقوی

دراطاعت می شودمقبول عظمی

هرکه باشداومطیع مقبول حق

هرکه باشدعاصیش مقبوض حق

چون که گویی پیروم ونیست عمل

خودنکن خسته شوی خارج امل

قدسیان هم درصف پیروشدن

درمرامش دستگیرحق شدن