آمدم دراین زمین که زاده بوددین ویقین

گرنباشداینچنین مشکل توان زی درزمین

گفته انددین نبی باشدتکامل درزمین

انتخابش بامن است جان می دهم من این چنین

ازدرون آدمی راهی به سوی خالق است

درنزاع ودوستی اعمال ماگرددیقین

تابع ایزدشدن باشدسراسراهتمام

شیطنت بایدکشی آنگه شوی اهل یقین

گرکنم تاریخ ازاول مرورتااین زمان

من ببینم قاتلی قابیل نام وهابیل شدمقتول دین

این دوشاخه گشته اندازهم جداازابتدا

یک شودحامی قتل آن دگریاریگردین مبین

این همه جوروجنایت رشته اش شیطان به بند

می کشداین سووآن سوتاکندمشرک به دین

پس کجاباشدزمایک همتی بایدنمود

پاره سازیم جورباطل تاکه آریم سوی دین

گرشودحاصل ترایک سعادت این چنین

روسفیدی برتوبادای زاده اهل یقین

قدسیان توخسته ای یکدم بیااینجانشین

می کنم برتوعیان آنگه بپاکن پای دین

آمدیم دراین جهان تاخودبسازیم حق پرست

چون پرستش می کنیم آخرشویم درقرب رب

سیراین جریان شروعش ازهمین دنیای ماست

خوب وبدآریم بدست بایک تلاش وکاروکسب

خوب وبدچیست که اینگونه غوغامی کنیم

حاصل ذهن است ویاگونه ای دیگربه لب

هرعمل کزماببینی زاده یک نیت است

فکرمابازادنیت باشدش درتاب وتب

هرعمل چون درنظرها افتد پاسخ دهدآن بیشمار

چون که هرکس ذهن خودکرده مهیادرجواب بیشمار

مشکل ماست که ذهن خودکنیم معیارحق

گرکنیم اینسان عمل فاصله افتدزرب

شاخص ماخالق است قرآن وسنت هم به بر

گرکنی عدلی بپابایدشوی ذوبی زرب

معنی خوب وبداکنون می دهدمعناترا

چون توباایزدیکی هرچه آیدآن صواب

قدسیان اینجارسیدی مقصدآخرهمین

هی نگواین چیست وآن چی توببرفرمان زرب

صبح صادق داده امیددگرکه زنده ای

خیزوبشتاب باهدف فرمانبری کن بنده ای

داده جان خالق تراباشدفداسازی بجا

نیست شایسته که ارزانش کنی گربنده ای

آمدی دراین جهان تاتابع خالق شوی

ازخودت بایدگذشت زیراسراسربنده ای

خط سیرماازاول نقش برافکارشد

گرکنیم طاعت ضمانت گشته برمابندگی

گرفرشته می شودمسجودمادرطول راه

ارزش ماروح ماباشدبه این زیبندگی

ای خدامخلوق توگشتیم بخودبالیم همه

چون توهم احسن بگفتی برخودت زین خلقتی

گرکه خواهدتانخواهدنیست عذری برهمه

تابع پیمان شویم زیبانماییم زندگی

قدسیان راه خداراه گذرازلحظه ها

این نهایت آرزوتامحواین زیباشوی

دشت گرم کربلاآماده دلدادگان

سرخی خون گلوگیردبغل ازعاشقان

گرمی خون تاابدماندبقاواستوار

روزعاشوراشده چون بزم جمع دلبران

خیمه راآتش زدندتاخون دل جوشان کنند

جوشش این خون هاباشدبه هردوروزمان

حق وباطل هرزمان درگیروداریکدگر

آن زمان که باطلی گرددامیردوستان

می زندتیرخلاص بردشمنان آشکار

این بودارثی زآدم تاقیامت جاودان

اربعین عاشقان یکباردیگرگل دهد

عطروبویش برفضاپیچیده مانده جاودان

کرده بسیاری سفردررنج وغم شدمبتلا

زینب وزین العبادوکودکان ناتوان

لیک این بانوی ماگفتا به زیبایی تمام

من ندیدم غیرزیبایی دراین دشتودمان

قافله درهرزمان فرمانده اندای قدسیان

تاکه داری جان به تن فرمان ببردرهرزمان

افتادهام درراه حق پیوسته جانها می رود

درسیراین راه وفاجانهابفرمان می رود

یک لحظه نیست راه درنگ راه عقب گردیک خطا

چون عاشق کویش شدم دیدم که جانهامی رود

مهلت به ماداده زیادسازیم تکامل زندگی

عشقست وایمان آرزوبرسوی جانان می رود

هرچه کنیم به خودکنیم گرنیک وبدیا که ادا

اینجامکان زندگی آخربه پایان می رود

پایان نباشدزندگی باشدگذرازیک زمان

آنجامکان جاودان اینسان به پیمان می رود

دیدم که مشغولندزیاددم اززروزوری زنند

یک عده ای تزویرگرچرخان بدوران می رود

باطل کنندحقی به حق بعض آشنابعضی به جهل

این درسی ازیک زیستن پیمان به پیمان می رود

خوش باشدآن عاشق بکام درکوی خیل دلبران

دستش بوددردست دوست برکوی جانان می رود

ای قدسیان راهی گزین ازاین همه راه دراز

یکدم نکن توغفلتی این ره شتابان می رود