بگویم قصه ای گوشت بمن دار

شبی درمحفلی گفتندبخوان روضه دلدار

شدم درذهن مشغول ازچه خوانم

بیامدذهن اول دعاصاحب زمانم

نیامدهیچ درذهن موبایلم هم نشدیار

مرددبودم ومبهوت ازاین کار

به ذهنم شدبخوانیم باهم این بار

زپیش وپس شوم غالب براین کار

بخواندم روضه راامابدل زار

پناهی برخداکردم خدایاشوبمن یار

بگفتن یابه رفتن یابه هرکار

خدایارت نشدمفتی به بازار

به بادی می شویم مغرورکه من غوغاکنم دل

مشوغره به خودیارت خداست ورنه همه ول

بگویم قدسیان کاری شروع یاختم آری

به هرلحظه بکن شکروگرنه نارآری

چون که ازحدبگذردنامش غلو

آفت دین باشدارگردی چه او

گفته قرآن که لاتغلوبوددردینکم

هرچه گوییدحق بگوییدمابقی آمالکم

گفته پیغمبراست هم غلاه وقدریه

درضلالندهردوشان دراین رویه

گفته مولاعلی باشندگروهی درضلال

یامحب غال باشندیاکه باشندمبقض الحال

خلقت ورزق ازتوباشدماهمه وابسته ایم

نقش مانایدجزاوماهمه دلبسته ایم

قدسیان هوشیارگشتی حق بگو

ازضلالت هابپرهیزسوی تودرکوی او

یک بیک آورده ای یک یک بری

بربهشت وبرجهنم دربهاباشددری

داده ای آموزشم ازنیک وبد

میروم راهی که بپسندی ابد

چون به افتاده ام بندم مکن

چشم یاری بردرت زنده ام بکن

گفته ای خوانی مرادارم جواب

ده جوابم خالقم آن راثواب

من چه گویم خوانمش ازبهرچی

تولطیفی وخبیری میدهی آن رابهی

قدسیان برگوچه خواهی ازکرم

خوان اوگسترده باشدچون روم

ازتوازانفال پرسندای رسولم گوبه آن

نفل باشددرزیادی برخداوبررسولان

ازمصادیقش بگویم نکته هاتوگوش دار

سرزمین بایرودره ارث بی وارث شمار

لغزشی آیدپدیددرطول راه

پس به تقوی کوش باشی سربراه

کن به اصلاح ذات بینت باوفا

بااطاعت ازخداوازرسول انبیا

گشته مولاعلی وقت سفربرسوی شام

چونکه پایش دررکاب گفت آن رااوتمام

بارالهاده پناه ازسختی این طول راه

رنج واندوه سفرازمنظرزشت وتباه

منظربدحالی  اهل ومال ودرولد

درسفرصاحب منی حفظ اهلی دربلد

جزتوتوان ندارددرجمع چنین حالی

این گفته پیغمبرآخرزعلی یابی

آنکس که بودخانه کی درسفرش یابی

آنکس که سفردارددرخانه نتوان یابی

هم حافظ اهل توهم درسفرش یابی

قدسیان این گفته پیغمبرهم شدزعلی نامی