دین نبی امین شدعرضه برقلب ما

شوری فتاده بدل عالم شودپربها

پیوسته چشم بصربادل به سویش پرد

یکدم سکون نباشداین راه عشق وصفا

پیوسته دایم سفرمنزل به منزل کنی

هرمنزلی عالمیست عالم کنی نوبپا

این راه پرغافله بایکدگرمی روند

ظاهرببینی صفایاکه ببینی جفا

هرکس نگه می کنداین قافله تماشا

دردیده اش بیفتدتصویراین مدعا

آنگه به سنجش آردهرکس که باشدهرجا

بافکرخودپسندداین راه بی منتها

گرمی کنی توسنجش ازهرکس وزمانه

اول ترازوی خودخالص کن ازهرجفا

خوش باش ازحقیقت تاپیروش توباشی

آنگه سزداین اثرعدلست وایمان وفا

اینست آخرهدف هم اولش همین است

پیوسته سیرجریان ازآدم است به بالا

بانقشه ای کشیده این راه پرمدعا

گفتم ترازوی تویکی شودباخدا

این افضل مدعاست گرکه کنی حق ادا

آزادازقیدوبندپروازدرراه کن

تاقیدوبندخالق همسوکندشمارا

ای قدسیان نباشدیک لحظه ای توقف

پیوسته کن تودنبال این راه باصفارا

دولشگرمی کنندپیکاریکی خصم ودگرایمان

یکی باکبرمی نازدبه خودهم پیرونادان

سراسرزندگی اینسان مصیبت کی شودپایان

اگرخصمیم شویم ایمان وزآنگه عاشق پیمان

دوتن گریک شویم آنجامصیبت هاشودپایان

که باشیم منتظرآنجاشودزیباحلاوتها

کنون که وقت دردست است حلاوتهاکنیم زینسان

توهم ای قدسیان حالادرون خویش جویاشو

اگرردی زخصم داری ببرسرراازوشادان

کرده خلقت آسمان هم زمین وکهکشان

اشرف مخلوق خودسجده دارنددوستان

درمصاف زندگی خیروشرگردندعیان

شاخص دایم اثرگشته قران سنت هم همراهشان

غیراین ابتربودهرکه باشی هرزمان

درک بالاازدوشاخص درعمل گرددعیان

هرکه ازدرک خودش استادیش امضاکند

شاخص نسبی توان خواندنی نهایت شاخصان

مکتبی گرددتکامل زین تقابل درزمان

خرم آن افکاررااینگونه امضامی کنند

قدسیان رودردرون عمق جان

تاتوانی درک این معناکنی درهرزمان

دنیابه دنیاماندواعمال مادرسینه ثبت

هرگاه شودسرهاعیان باشاخص عدل زمان

آنجاکه هرنیک وبدی بالاوپایین آورد

آنجاشویم ازهم جداعدلست وایمان داستان

هردوره وعصروزمان این فرقه هادرهم جهان

هریک بدیگرتازدوخودراکندشاه جهان

پیوسته نالدازدگرگاهی به خیرگاهی به شر

هریک صلاحش دین حق فرقش شکافددرعیان

گویدکه من پاکم به خیرشرهانمایددیگری

درپیش خودقاضی شودآنگه کندشاخص عیان

بایدزدودازاین جهان آسوده گرددفکرتن

تامن کنم پرچم عیان سازم جهان راآنچنان

آنجاکه این فکرمن است دیگرسراسرابتراست

حاضرنباشم دوستان سیری کننددرمن عیان

ایجابه پایین می رودافکاراینسان آشکار

شایدزخودبیگانه ایم این می شودبرماعیان

زیبابوداین نقدهاازهرکسی زیباشود

باشاخص قرآن ودین باسنت وعقل ویقین

زیباشویم دراین جهان ارجی نهیم بریکدگر

باشدرضای خالقم وحدت به ازفرق عیان

ای قدسیان حالابگوکردی تونقل داستان

خوددرکدامین فرقه ای دروحدتی یااین وآن

گرفتم راه جانان رانهایت آشناگردم

پذیرندهرکسی آنجانباشدپیچ وخم درراه

بگویدای عزیزمن که عاشق چون تویی بودم

بگویم زیستن اینست که عقبی هم چوزی همراه

تواول خویشتن بشناس شناسی چون منی هرحا

شناخت ومعرفت گویم نهایت روشنی درراه

نباشدلکه ای تاریک نمایم راه توهمراه

بیانزدیکترحالاشعوری باحریم همراه

به تعلیمی واضح وروشن به ظلمتهابتازحالا

مسلح شودراین هنگام که ناهموارکن همراه

علایقهابودوافرکه بعضی سدراه باشد

ببین باچشم دل آنان بزرگش رابزن درراه

ارآنکه شعله افکنده که سوزدهم دل وجانت

جداکن سرزتن ازآن که هموارش کنی این راه

چوخالص گشته ای اکنون تلاش وکوشش جان کن

به هرلحظه چنین راهست رواباشدتلاش همراه

بیاباهم یکی باشیم بگردیم دورعشق هم جان

اگرگشتی چنین تنهامنم باشم توراهمراه

تورااین زندگی زیباست که عمقی منتج ازآنست

تودورمن بگردحالامنم همدمشوم درراه

مشوغافل زخودهرگزعزیزم عاشقم جانم

توبامن گشته ای یک تن قدمها می زنیم درراه

الاای قدسیان برخیزبده دستت به این عاشق

که اوعشق توراداردتوهم بااوبشوهمراه