بلبل خوش خوان من خوش می روی درکوی دوست

توگلی باخودببرمنقارتوسوی سبوست

اب گیردازسبوچون قابل جانهاشود

دوستدارخضرتش این دل که دیوانه تراست

غمزه چشمان اودل می بردسوی خودش

من اسیرغمزه ام غمازمن کوی وسبوست

ازخودم بیخودشدم ان چهره دردل اوفتاد

دست مابگرفته ودنبل اودرجستجوست

قدسیان ارام باش غرقاب دردریاشدی

چون بودناجی خداراحت زغم پهلدی اوست

دلم پردردوبیماراست یارب                  بدین اشفتگی بازاردارد

یکی شب تاسحرسرسجده دارد          دگرتخریب درافکاردارد

یکی درفکراصلاح جهان است              یکی کرداراوازاردارد

یکی یاریگرازدین مبین است                 یکیرملحدشودبیماردارد

یکی اسلامیان رادست همت               بگیرددربرش چون یاردارد

یکی عشق وامیدش ارمیده                 یکی عاشق بدنیاکاردارد

یکی واله شوددرکوی دلبر                    یکی کبروغرورش ناردارد

به ان خالق که خلاق وکریم است          کرامت دربرش دلداردارد

بنازم برجلال وشوکت تو                        که بصلح جهان اصراردارد 

دوچشمم بازشدرودرمه افتاد              مهی زیبای رواندربرم بود

بدیدم ماه رامن سربدامن                  گل زیبای کوثرمرحمم بود

گلم بی بلبل وپروانه گشته                 به گلزاری که پرازبلبلم بود

همه بلبلان بی بال وپرشد                 که مرحم برهمه این نوگلم بود

صدای العطش ایدبگوشم                    صداازخیمه هادرگوش من بود

نه تاب العطش نه نای رفتن                 فتادم اینچنین مه دربرم بود

الاای ماه من ای ماه چارده                 بخیمه اب بردن دردلم بود

مبرسوی حرم این پیکرم را                  خجل گشتن زانان مشگلم بود

بسوزم ازبرایت ای مه من                   سرم دردامنت دررفتنم بود

ندانم لحظه دیگرچه باشد                   که خیل دشمن وتنهاگلم بود

خدایاحافظ گل باش ویارب                   که اوازگلشن وکوثربرم بود 

من ونی همسفر همرازگشتیم                    سرازمن تن برم سربارگشتیم

دراین طول سفرمن باراوگشتم                    بوداوافتخارش یارگشتیم

بسوزسینه ات ای نی بدم تو                        بسوزان سینه هادلدارگشتیم

الایاایهاالساقی بریزانهاجوانند                        که من بااوشدم بسیارگشتیم

الاای یاروای دلبریگانه                                   بشوق دیدنت بسیارگشتیم

شدیم مشتاق دیدارت بکویت                          سبکبالان سفرهشیارگشتیم

تونی فارغ نباشی ازبرمن                                دراین سیروسفربسیارگشتیم

اگرازرده گشتی ازسرمن                                 چویکتن ماشدیم ازارگشتیم

بسوزسینه ات کن ناله فریاد                             که اوسوزان کندمایارگشتیم    

حیدری دارم به دنیارهبراست            اوامام اولین اوسروراست 

درغدیرخم امانت راگرفت                  اوحسین راوحسن راافسراست

زینبش زین اب است وزین رسول         اوگل فاطمه رااوهمسراست

اوبودفرماندهی درهرنبرد                   اوگل یاس کبودش دربراست

اوبه شب بیدارماندتاسحر                  کیسه نانش بدوش اورهبراست

می کنداوبایتیمان همدلی                  اوبنزدچاه کوفه مضظراست

اوکنددرددلش عریان به چاه               اوامام اولین اوحیدراست

اوکه داردخارچشم واستخوانی برگلو     اوبه صبرصابران اومهتراست

اوامیرکوفه ویاس کبود                       اوبه محرابی سرش ازخون تراست

اوبدست ابن ملجم شدشهید             اوبگفتافزت ورب الکعبه ای اوگوهراست

اوکه گیرددست مادرروز حشر             اوامیرالمومنین اوحیدراست