حضرت عیسی شده عبدی نعیم

می کنندبااوجدل قوم خصیم

کرده ایم مایک مثل اورابه قبل

آیه کردیم اوومادررابه سهل

برپیمبرهم بگوینداوفقیراست ویتیم

هرچه باشداذن اوباشدنعیم

اونداردیک شریک درحکم خود

بعدعلم هم اختلاف کردندبخود

دوستانی این چنین دشمن هم می شوندروزجزا

متقین باشندجداازماجرا

خوف وحزنی هم ندارنددربقا

سودوافرمی برندروزجزا

هرچه خواهندشدمهیاکامشان

مجرمین هم درکشندادراکشان

هرچه راکردی مهیادرصفاودرجفا

خالقت گشته بری ازتوباشدانتها

سرتان باشدجلااندروجود

رحمتش باشدعطایی پای جود

دررحیمی متقین باشندبه صف

قدسیان هم آرزوداردبه کف

ازکلام زخرفی آیدبه زیبایی کلام

ازطبیعت رنگ وبویش ازکلام زیب کلام

هروجودی می شودتزیین زیبایی براو

نام زیبایی آن زخرف است برسوی او

گرمزخرف گویدش پرت وبلاست

چون به زخرف می رسی زینتش درانتهاست

می خورداویک قسم برمحکم کارش مدام

چون بگویدعربیست یعنی فصیح است این کلام

گرتفکرمی کنی حاصل ترادانش شود

دانش ارباشدعمل آن تعقل می شود

مشرکان راگربپرسی خالق عالم زکیست

برتوگویندخالقش باشدعزیزوابدیست

اوفرستدآب رادرقدرخود

آنچه مرده می کندزنده به جود

اوتوان داده که دردریاودرخشکی رویم

اومنزه باشدوبایدبه سبحانش رویم

خالق است واومربی میرویم سویش به جد

قدسیان هم رهرویست وآرزوداردبه جد

موج بی دریاکجایابدوجود

هستی مااین چنین داردسجود

دیدهرکس ازجهان برگونه ایست

دیدوعنوان ازجهان ازچیده ایست

دروجودت جمع کن اورانکوست

تانباشدیک خوشی کی شناسی ناخوشی

عشق زیبا راگزین این کندباماخوشی

گاه باشدازبرون گاهی درون

می دهدبرتوجهانی پایه چون

این که گویدمن شناسم این بشر

چون زیک سوبتگردباشدبتر

گاه ازجوش درون پی دل برد

زین چنین قصه که راخواهدخرد

احسنی گفتابه خودزین خلقتش

قدسیان هم درصف است تااوبرش

شدنوشته برشماروزه چوقبل

باشدآن تمرین هابهرت به سهل

گرمریضی یاکه باشی درسفر

بعدایامی کنی درقضاآیدبه سر

هرعمل باشدارادی افضل است

چون به جبرت درکشندآن ابتراست

چون شدی شاهدبه ماه شوروزه دار

شکرحق آری بجانعمت به بار

گوبه سایل بنده ام باشم قریب

من اجابت می کنم دعوش مجیب

خواه ازمن می کنم خوانت جواب

رشدیابی زین طریق آیی به تاب

هستیم ازبوداوشدبرقرار

قدسیانم موجی ازدریاسوار

خالص آن باشدکه ناخالص شوددورازوجود

فتنه باشدامتحن شویدبدی باپای جود

چون طلاباشی بیفتدآتشی اندردرون

کم شودناخالصی خالصی ازاوبرون

آدمی درفتنه هاگردددچاردرزمان ودرمکان

آتشی گرددفتن درمکان ودرزمان

حج پیغمبربه سالی منع گشته فتنه ای

عده راچون نوزده نامیدحق هم فتنه ای

گفت پیغمبرزبیرراتاکجاحب علی دردل بود

گفت زبیرهمچون ولدهایم بدل حبش بود

گفت زمانی تیغ برروی علی خواهی کشید

گفت نیایداینچنین روزی که فتنه درکشید

فتنه باشددرعموم هم نمایددرخصوص

قدسیان آسوده آنکس عاقبت آردخلوص